Karya : Anak Mang Mamar Badranaya
Malam kadang warga sadaya, Awalna saya malam malam lapar hayang dahar dan sangat hanaang, sasatna dalam kaayaan kaga ada daya, sabab kaga ada kandaraan, alahhhh .... saya ngarasa nalangsana baraya .... nyamat kang amat kaga ada, nyamat abah sastra, kaga datang, kan kata dalang wayang, dalam masa lalampahan ngala nangka ka majalaya.
kapalang aral nya saya nyasar kana galar, sabab rarasan aya kahakanan sasa kadal, nyatana kalapa dalapan palastrang.
Galasarrrrrrr .... saya rararaba .... garabag ... saya ngagarapak ... alabatan kadal kana kawat, nyata yang karaba sama saya malah sasa jangjang langlayangan.
Alahhhhhh .... sayah aralna baraya, barabayyyy ... mata basah .... garawak .... saya ngagarawak alabatan cakakak ngajak cacalawakan yang ada nadanyah.
Pas jam salapan, aya bapa bapa mamawa rantang, kawas kawasnamah pakasabanana satpam, nya sayah ngagarawak ...
" paa .. pa.... , kata sayah "
"ya ... ada apa, kata pa satpam "
lantas sayah ngajawab " alah ... pa saya lapar sama hanaang, bapa bawa apa dalam rantang sanah ? "
pa satpam ngajawab " ahhhh ... saya hanya bawa hayam asak, lalab atah, sama sambal, hayang akang ? " pa satpam nawaran.
Alahhhh .... saya ajrag ajragan baraya ... sabab ngarsa bakal ngasaan kadaharan banyak dan tanpa mayar ...
Ngan hanjakal rada kacawad sabab Sabadana dahar, pa satpam ngagarayam kana tatangga palangkakan, nya saya ngagarawak, ragamang kana kampak, blak kampak nyalamprang kana mastakana, brayyyy ... darah datang ... garapak pa satpam ngagarapak kawasnamah sakarat.
Alah baraya rarasaan saya mah kaga nyata, da sayana rada sawan, malah gancang mawa bantal da kaga tahan hayang Molor ...
Cag ngacaprakna ..... wasalam dadahhhh ...